Tüketiyoruz. Hemde çılgınlar gibi. ‘Çağımızın getirisi yaa’ deyip aradan sıyrılıyoruz. Doyumsuzluğumuz bizi tüketmeye itiyor. Asla doymuyoruz. Ne yediğimiz yemeğe, ne giydiğimiz giysilere, ne de hissettiklerimize. Daha fazlası, daha çok mutlu ediyor değil mi? Aptallık! Bu doyumsuzluk hali yüzünden insanın manevi ve ruh varlığına değil, maddi varlığa değer veriyoruz. Ve bu durum da insanlığımızı tüketiyor.

Bizim bu doyumsuzluğumuz sağolsun piyasaya milyonlarca yeni ürün sürülüyor. Hoop, iki-üç havalı reklam filmi çekiliyor. Sonra diyoruz ki ‘Ama bunlar ihtiyaç’. Hadi ya? Gerçekten ihtiyaç mı? Kendimizi kandırmasak artık. Lafa gelince hepimiz ‘Less is more’ diyoruz ama alışveriş için ayırdığımız bütçenin yarısıyla; kaç oyuna bilet, kaç kitap, sevdiklerimize kaç hediye alırız. Her zaman elimizde olanın dahası olacak. Biz de elde etmek için çabalayıp başarısız olduğumuzda mutsuz hissediyor olacağız ve bu mutsuzluk bizi depresyona sürükleyecek. Daha fazla para kazanmak için istemediğimiz mesleklerde çalışarak; ışığımızı, vizyonumuzu tüketecek ve sistemi güçlendireceğiz. Ve bu şekilde bizi tüketenlerin, bizi kendimizi tüketmeye itenlerin cebini iyice şişirmiş olacağız.

Başkalarının hayat tarzlarına imreniyoruz. Onların mutluluklarına sahip olmak istiyoruz. İlişkimizi, Pelinsu’nun ilişkisiyle kıyaslıyoruz. Sürekli bir arayış, hep daha fazlasına uzanmaya çalışıyoruz ve elimizdekiyle yetinmeyi beceremiyoruz. Hayattan ne beklediğimizi bilmiyoruz. Mesela seksten de öyle. Duygularımızı bu denli tükettiğimiz yetmiyor, bedenlerimizi tüketiyoruz. Ruhsal boşluğumuzu bu şekilde doldurabileceğimiz düşüncesiyle bu durumu sapkınlık boyutuna getirebiliyoruz. Ve ruhumuzdaki bu boşluk gitgide artıyor. Bu durum da bizi depresyona itiyor. Açıkcası ‘Tüketim=Depresyon’ diyebiliriz.

Bakın hazır önümüz yaz. Bu denli tüketmeyelim kendimizi, eşimizi, dostumuzu, yaşadığımız bu güzel doğayı, değerlerimizi… Sadece hava güneşli diye mutlu olabiliriz. Bırak, sabahları en sevdiğin kupanla kahve içmek; günün kalanını güzelleştirmek için ihtiyacın olan umudu versin sana. Her şeyden önce kendini tüketmemen dileklerimle. Muck